Tja, vilten of keramiek, wat ging het worden... Vilten speelde al een tijdje steeds opnieuw en opnieuw in mijn hoofd, ondanks dat het me toen totaal onbekend was.

Na een lange zoektocht op het internet vond ik eindelijk een workshop die me aansprak. Vanaf het éérste moment was ik enorm gefascineerd hoe losse vezels wol zich stap voor stap transformeren tot onontwarbaar vilt. 

Nadien heb ik nog tientallen workshops  en opleidingen gevolgd, zowel in binnen- en buitenland als op de academie, waar ik heel uiteenlopende technieken heb geleerd. Maar al snel besefte ik dat wandtapijten, en dan vooral driedimensionele wandtapijten écht mijn ding zijn.

Ik hou van het pure van dit handwerk, van het contact met de wol, van de geur van de zeep en de wol, van het moment dat wol vilt wordt, van de verrassingen die je tijdens het proces bijft tegenkomen en die me blijven uitdagen.